Safety and Security on merchant vessels: Hostage situation

Η προστασία της ναυτιλίας απο εγκληματικές ενέργειες έχει πολλές και 

διαφορετικές πτυχές.

Στο παιχνίδι αυτό έγινε πλέον αντιληπτό ότι σημαίνοντα ρόλο έχουν οι 

ναυτικοί οι οποίοι είναι και οι πρώτοι αποδέκτες της εγκληματικότητας που 

σχετίζεται με τις θαλάσσιες δραστηριότητες.

Η έξαρση της εγκληματικότητας , μεταξύ άλλων του φαινομένου της 

πειρατείας και η ειδική μορφή  αυτού στον Ινδικό Ωκεανό,

ώθησε κρατικές οντότητες, διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και ο ΙΜΟ , 

καθώς και τις ναυτιλιακές εταιρείες, να εστιάσουν στην εκπαίδευση και 

προετοιμασία του προσωπικού, τόσο αυτού που επανδρώνει τα πλοία όσο και 

των στελεχών στην ξηρά.

Οι οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές στηρίχθηκαν και αναπτύχθηκαν 

στην βάση  στοιχείων που αντλήθηκαν από δύο βάσεις δεδομένων.

Ως πρώτη αναφέρεται και περιλαμβάνει την τεράστια εμπειρία του ΟΗΕ απο 

καταστάσεις εμπλοκής και ομηρίας σε πολλά και διαφορετικά κοινωνικά , 

πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά και πολεμικά περιβάλλοντα.

Η δεύτερη προέρχεται απο τις Ψυχολογικές,Κοινωνιολογικές και 

Εγκληματολογικές επιστήμες.

Η αρμονική σύζευξη αυτών των βάσεων δεδομένων, η οποία να σημειωθεί ότι 

έχει δυναμικό χαρακτήρα, αποσκοπεί στην επιτυχή το δυνατόν, πρόβλεψη, 

πρόληψη, αντιμετώπιση και συνολική διαχείριση εγκληματικών ενεργειών 

στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Η ταξινόμηση των εγκληματικών ενεργειών σε βαθμούς σοβαρότητας και 

επικινδυνότητας ,οι γνωστές ως OC, LLAR, MLAAR and MCHJ πάντοτε 

στην βάση της υπάρχουσας διεθνούς

εμπειρίας και των στατιστικών δεδομένων, βοήθησε αφενός στην κατανόηση 

της θαλασσίας εγκληματικότητας απο τους ναυτιλομένους και αφετέρου 

στην δημιουργεία καταλλήλων εργαλείων για την διαχείριση αυτών των 

ενεργειών, εύχρηστων σε ενα άκρως απαιτητικό περιβάλλον όπως αυτό της 

θαλάσσης.

( Η διατήρηση στοιχείων που αφορούν μια εγκληματική ενέργεια έχει 

σημαντικότατη αξία για την δικαστική αντιμετώπιση της.

Ταυτόχρονα όμως η διατήρηση σκηνής εγκλήματος επι πλοίου ειδικά οταν 

αυτό είναι εν πλώ είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση).

Έγινε επομένως αντιληπτό οτι η διαχείριση εγκληματικών ενεργειών ξεκινά 

απο τον ίδιο τον κορμό της ναυτιλιακής οντότητας με έμφαση στο πλοίο.

Ενας τομέας με τον οποίον βρέθηκαν αντιμέτωποι οι μελετητές ήταν η 

κατάσταση ομηρίας.

Η σχετική εγκύκλιος του ΙΜΟ για την προετοιμασία του 

προσωπικού στην θάλασσα και την ξηρά σε ότι σχετίζεται με την διαχείριση 

ομηρίας απο τον Company Security Officer, γνωστόν ως CSO είναι 

χαρακτηριστική του ενδιαφέροντος με το οποίο η ναυτιλιακή κοινότητα 

αντιμετωπίζει την πρόκληση της θαλασσίας εγκληματικότητας και όχι μόνο.

Η εγκύκλιος περιλαμβάνει οδηγίες για την προετοιμασία του προσωπικού 

εφόσον το πλοίο και το πλήρωμα καταστούν όμηροι πειρατικής ενέργειας, 

αφού το προσωπικό του πλοίου πρέπει να γνωρίζει επακριβώς την πολιτική 

της εταιρείας στην περιπτώση ομηρίας καθώς και τίπς

που σχετίζονται με την συμπεριφορά τους προς τους πειρατές και τους 

συναδέλφους τους.

Εδώ πρέπει να συμπληρώσουμε ότι οι απελευθέρωσεις ομήρων ναυτικών οι 

οποίοι επανήλθαν στην ναυτική τους εργασία, έχει εμπλουτίσει τους 

συναδέλφους τους και τις εταιρείες με πληθώρα

στοιχείων και πληροφοριών που αφορούν τον συμπεριφορισμό των πειρατών, 

τις συνθήκες ομηρίας καθώς και τις ανησυχίες,τις προσδοκίες και τις φοβίες 

τους κατα την διάρκεια της ομηρίας.

Την ίδια στιγμή, το προσωπικό στην ξηρά πρέπει να γνωρίζει πως να 

αντιμετωπίσει και διαχειριστεί τις οικογένειες των ομήρων και την κοινή 

γνώμη, κακόβουλες δημοσιεύσεις, εσωτερικές διαρροές.

Εν κατακλείδι, σήμερα εν έτη 2017, τα πληρώματα των πλοίων δεν 

έχουν τα πληροφοριακά-εκπαιδευτικά κενά του 2009 και του 2010 χωρίς 

αυτό να σημαίνει ότι δεν απαιτούνται συνεχείς αξιολογήσεις και

βελτιώσεις, οι οποίες μπορούν να επιτευχθούν μεταξύ άλλων με ανταλλαγή 

πληροφοριών και εμπειριών ανάμεσα στους άμεσα - έμμεσα εμπλεκομένους 

και ενδιαφερομένους.

Dogivanis George