Ελεύθεροι Σκοπευτές: Οι κυρίαρχοι του Αστικού Πολέμου

Our job then, to save

lives and accomplish the mission, is to study the past as a

path to the future and attempt to develop the right tactics

for the-next war.

Fort Leavenworth, Kansas 1990

Οι πόλεμοι συνοδεύονται απο πληθώρα σεναρίων των οποίες οι πράξεις υλοποιούνται στα πλέον απίθανα και απρόσμενα σκηνικά.

Οι ελεύθεροι σκοπευτές, κατέχουν περίοπτη θέση στις πολεμικές επιχειρήσεις και ειδικά αυτές οι οποίες διαδραματίζονται σε Αστικό περιβάλλον.

Πρός πείσμα της τεχνολογίας και των οραματιστών του "Ασωματοποιημένου πολέμου", ο ελεύθερος σκοπευτής βρίσκεται και επισκιάζει κάθε μέτρο του Αστικού περιβάλλοντος κάνοντας εξαντλητικά επιτακτική την ανάγκη διάθεσης υλικών και μέσων απο τον αντίπαλο για την επικράτηση και τον καθολικό έλεγχο αυτού.

Η πολυπλοκότητα και πολυμορφία του Αστικού περιβάλλοντος προκαλεί σκεπτικισμό, λειτουργούντας ανασταλτικά στην εκτέλεση επιχειρήσεων εντός αυτού, ξεπερνώντας τα όρια επιτελείων και μάχιμων τμήματων που δεν έχουν προετοιμαστεί για να μπορούν να επεξεργαστούν τις μορφές του αστικού πλέγματος, τα ερεθίσματα που παράγει και τα οποία δεν σχετίζονται με πεδία μαχών που μιμητικά αναπαράγονται στα καθιερωμένα πεδία ασκήσεων.

Εν τούτοις, καμία προετοιμάσια δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του Αστικού περιβάλλοντος , ειδικά όταν ο κατέχων αυτό αποφασίσει να το εκμεταλευθεί με τον πληρέστερο και ευφυέστερο τρόπο.

( Horseshit, χαρακτήρισαν αμερικανοί στρατιωτικοί την προετοιμάσια στην οποία υποβλήθηκαν στην Γερμανία σε τακτικές CQB and CQM, για να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις στην Φαλούτζα!)

Η παρουσία πληθυσμιακών ομάδων με διαφορετικές πολιτιστικές, κοινωνικές και οικονομικές καταβολές - ενδιαφέροντα, συνιστούν Συμπεριφοριστική, Ανθρωπιστική και Νομική πρόκληση, αφού λανθασμένες επιλογές και συναισθηματικά παρορμητικές κινήσεις, διόλου απίθανο να ενισχύσουν επι το αρνητικότερον την φυσική, πολιτιστική και ηθική επικοινωνία με αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες, πυροδοτώντας ποικιλία εξελίξεων με τροφοδότηση αντιδράσεων και εναντίωσης, οι οποίες μπορούν να αποκτήσουν διεθνή δυναμική μεταβαλλόμενη σε κατακραυγή και καταδίκη.

Αυτό το οποίο βιώσαμε με την Φαλούτζα.

Τα διδάγματα απο τις μελέτες που έχουν γίνει για το Αστικό περιβάλλον των Βραζιλιάνικων πόλεων, όπου η σύγκρουση εγκληματικότητας και αστυνόμευσης έχει όλα τα χαρακτηριστικά στρατιωτικής συμπλοκής, μας δείχνουν ότι η αστυνόμευση δεν μπορεί να εφαρμοσθεί χωρίς την σύμπλεξη αστυνομικής με στρατιωτική οργάνωση, σύνθεση, εξοπλισμό, νοοτροπία, τόσο των τμημάτων που επιχειρούν όσο και αυτών που συνεπικουρούν, στούς εγκληματοκρατούμενους τομείς των Βραζιλιάνικων Πόλεων.

Η Βραζιλιάνικη εμπειρία αποδίδει με ρεαλιστικότητα την τάση, γιατί όχι και ανάγκη, ότι οδηγούμαστε σε ένα μοντέλο αστυνομικών επιχειρήσεων εντός Αστικού Τοπίου που έχει την ανάγκη και συνδρομή της στρατιωτικής εμπειρίας και μεθοδολογίας κι ενός στρατιωτικού που έχει ανάγκη την συνδρομή της αστυνομικής.

Με δεδομένο μάλιστα ότι η συσσώρευση πληθυσμού προς τα αστικά κέντρα, παγκοσμίως ,συνεχίζεται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς δημιουργώντας στο ήδη φορτισμένο περιβάλλον των αστικών κέντρων νέους αχαρτογράφητους πληθυσμιακά και οικιστικά τομείς.

Οι στρατιωτικοποιημένες αστυνομικές μονάδες έχουν πολλά να διδάξουν σε αμιγή στρατιωτικά τμήματα τα οποία κατα συντριπτική πλειοψηφία εκπαιδεύονται ακόμη και σήμερα σε τακτικές κινήσεις και ελιγμούς που εισήγαγε η θεωρητική προσέγγιση του 3ου Παγκοσμίου πολέμου, το κύριο σενάριο του οποίου προέβλεπε μια σκληρή αντιπαράθεση στις πεδιάδες της ανατολικής Ευρώπης μεταξύ των μηχανοκίνητων ορδών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και των αντιαρματικών ανασχέσεων των Νατοικών δυνάμεων.

( Μια θεωρία πάνω στην οποία χτίσθηκε μια τεράστια οικογένεια όπλων,πυρομαχικών, τακτικών και σχεδιασμού, πλειοψηφικά ακατάλληλες για αστικό περιβάλλον μάχης.

Αποκορύφωμα της υπήρξε η περιβόητη βόμβα νετρονίων η οποία θα αφάνιζε κάθε ζωντανό οργανισμό εντός των αστικών περιοχών......Doomsday device.

Μια επιλογή η οποία ταυτόχρονα αναδείκνυε την αδυναμία και το φόβο των επιτελείων να εισχωρήσουν στα άδυτα του αστικού περιβάλλοντος με την ...μπότα. )

Ουσιαστικά, τα πολωμένα στρατιωτικά επιτελεία ενώ αναγνωρίζουν την έξαρση της σημασίας του Αστικού Πολέμου, παραμένουν εγκλωβισμένα σε αναχρονιστικές τακτικές και πρακτικές.

Η σημαντικότερη αιτία αυτής της αγκύλωσης είναι η επιβολή της τεχνολογικής "άποψης" στις στρατιωτικές υποθέσεις.

Ο στρατιώτης καθίσταται υποχείριο και θύμα της, επειδή αν δεν αγνοεί, τουλάχιστον δεν εκπαιδεύεται στην αναγνώριση του γεγονότος ότι κάθε τεχνολογία παράγει και μέσα εξουδετέρωσης της.

Οι αναφορές για την αξιοπιστία,συμβατότητα και αποδοτικότητα του οπλισμού και του εξοπλισμού σε σχέση με τις απαιτήσεις και τις προκλήσεις στο αστικό περιβάλλον μάχης, μάλλον αρνητικό πρόσημο μπορούν να επιδείξουν.

Το Αστικό περιβάλλον θέτει σε δοκιμασία εδώ και 5 περίπου δεκαετίες τους σχεδιαστικούς και εκετελεστικούς βραχίονες των επιτελείων οι οποίοι βρίσκονται ενώπιον ισχυρών, σε μερικές περιπτώσεις ανυπέρβλητων, εμποδίων στα οποία η τεχνολογία αποδεικνύεται αντίπαλος παρά αρωγός.

Τα εμπόδια αυτά σχετίζονται με την εξάσκηση της διοίκησης, τις πληροφορίες και τις επικοινωνίες.

Πέραν αυτών, ο στρατιώτης όπως και ο αστυνομικός, στο Αστικό περιβάλλον είναι εκτεθειμένος σε Ηθικές,Πολιτιστικές,Συμπεριφοριστικές, Νομικές, Κοινωνικές αναστολές, ενδοιασμούς και επιδράσεις στις οποίες δεν μπορεί ακόμη και αν είναι μέρος της πολεμικής του προετοιμασίας να ανταπεξέλθει σε αυτές το σύνολο του εμπλεκόμενου δυναμικού.

Ο νεολογισμός "Αγριες Πόλεις" που εισήγαγε ο Richard Norton καθηγητής στο Naval War College έρχεται να καλύψει με λογοτεχνική διάθεση την ποικιλομορφία, το απροσδόκητο,την επικινδυνότητα και την αβεβαιότητα που εκπέμπει το Αστικό περιβάλλον σε συνδιασμό με τους τεχνολογικούς περιορισμούς και αδυναμίες να συνδράμει τον δρώντα εντός αυτού.

Το ζήτημα Αστικό τοπίο Μάχης είναι ανεξάντλητο αφού το τρίπτυχο το οποίο το συνθέτει, δηλαδή, κατασκευές-άνθρωπος- έδαφος, καταλήγει σε αμέτρητους συνδιασμούς οι οποίοι είναι πρακτικά αδύνατον να εντοπιστούν και περιγραφούν.

Σε όλο αυτό το πλαίσιο υπεισέρχεται ο παράγων Ελεύθερος Σκοπευτής η παρουσία του οποίου επιδρά καταλυτικά στην αύξηση του απροσδόκητου, της αβεβαιότητας,της δοκιμασίας του ηθικού και της φυσικής αντοχής, με ταυτόχρονη παραβίαση κάθε ηθικού και νομικού φραγμού που σχετίζεται με τον ανθρωπισμό και τις νόρμες του πολέμου.

Ο Ελεύθερος σκοπευτής θέτει υπο αμφισβήτηση και πρό του φάσματος της αποτύχιας κάθε σχεδιασμό και τακτική η οποία εκπορεύεται απο μη προετοιμασμένα επιτελεία.

Το Αστικό περιβάλλον είναι ενα κατεξοχήν περιβάλλον σύγκρουσης μεταξύ αντίληψης και νοηματοδότησης των ερεθισμάτων που εκπέμπει και η προετοιμασία για την διέλευση του δεν μπορεί να ακολουθεί το Τευτονικό εκπαιδευτικό μοντέλο του οποίου κύριο σημείο στήριξης είναι ο λόγος!

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Arnheim Rudolf, καθηγητής ψυχολογίας και Τέχνης στο βιβλίο του Τέχνη και Οπτική Αντίληψη:

Νοιώθουμε χαμένοι μπροστά σε πράγματα που μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο απο μία μη αμβλυμένη όραση και αποζητούμε καταφύγιο στο ποιό οικείο μέσο που είναι ο λόγος!

Η έμφυτη ικανότητα του να κατανοεί κάποιος με τα μάτια έχει πέσει σε λήθαργο και πρέπει να Αφυπνισθεί¹.

Επομένως το πρώτο και ζωτικότερο ζητούμενο στην προετοιμασία για Αστικό Πόλεμο είναι η αφύπνιση της έμφυτης ικανότητας να κατανοούμε με τα μάτια και η οποία βρίσκεται σε λήθαργο, λόγω του Τευτονικού εκπαιδευτικού μοντέλου, εξόχως κατάλληλου για το θεωρητικό σενάριο του 3ου Παγκοσμίου πολέμου για το οποίο έχει γίνει ήδη σχετική αναφορά.

Η νευροψυχολογία έχει καταλήξει στο ότι,

ειδικότερα ο Οφθαλμός επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα για τα οποία το ενδιαφέρον πηγάζει απο πολλές και διαφορετικές αιτίες, αφήνοντας απαρατήρητους τομείς και ζώνες, ενώ η πληροφορία εκ του ερεθίσματος τείνει να ερμηνευτεί ή και να αντικατασταθεί μερικά ή και συνολικά απο προυπάρχουσες αποθηκευμένες στην μνήμη πληροφορίες!

Με σημείο στήριξης και αναφοράς την ανωτέρω διαπύπωση, η δράση του ελεύθερου σκοπευτού έρχεται να καταλύσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό το οποίο περιγράφεται ως Εξακολουθητική Συνάφεια.

To Αστικό περιβάλλον πολέμου, αποτελεί το ιδανικό πεδίο,πιθανόν και το μοναδικό με όρους συμβατικής αντιπαράθεσης, όπου συγκρούεται η Εξακολουθητική συνάφεια που αναζητά ο στρατιώτη με την Συγκλίνουσα Εξέλιξη του ελεύθερου σκοπευτού.

Πρόκειται για μια σύγκρουση περί την αντίληψη και ερμηνεία του περιβαλλόντος, η οποία αναδεικνύει την συμμετοχή και σπουδαιότητα των φυσικών αισθητηριακών μηχανισμών του ανθρώπου καθώς και τον βαθμό καλλιέργειας και αξιοποίησης τους.

Η κατάλυση της Εξακολουθητικής συνάφειας, αυξάνει τις προς διαχειρίση πραγματικές και υποθετικές απειλές και κινδύνους, επιβαρύνοντας ψυχοπνευματικά και σωματικά τον μαχητή , προκαλώντας κόπωση σε σημείο άρνησης συνέχισης της αποστολής.

Ο Ελεύθερος σκοπευτής, απαλλαγμένος απο ηθικούς φραγμούς,ακολουθώντας τους κανόνες της Συγκλίνουσας Εξέλιξης, καθιστά το έργο του αποδοτικότερο και απεχθέστερο ταυτόχρονα, αφου πέραν της καθήλωσης-άρνησης συμμετοχής στην αποστολή του που επιδεικνύει ο αντίπαλος, ενεργοποιεί τις συναισθηματικές ορμές του ωθώντας τον σε αποφάσεις οι οποίες μπορούν να αποβούν μοιραίες.

( Όπως έγινε με Ρώσους αξιωματικούς στο Γκρόζνυ οι οποίοι λόγω της δράσεως των Ελ.Σκ. αρνούντο να ηγηθούν τμημάτων!)

Εν κατακλείδι και συνεχιζομένης της μελέτης περί Αστικού πολέμου, παρατηρείται μια σειρά αστοχιών στα εκπαιδευτικά προγράμματα καθώς και μια επιμονή στην μη αναβάθμιση τους, πιθανόν απόρροια του ναρκισσισμού που διακατέχει τα επιτελεία στην σχεδίαση αυτών.

Για την ελληνική πραγματικότητα η χρήση ελεύθερων σκοπευτών μάλλον θεωρείται ταμπού παρά την στρατηγική αναγκαιότητα, με τα επιτελεία να είναι προσκολημμένα σε "τεχνολογικές επιλογές"οι οποίες δεν συνάδουν ούτε με τις υποστηρικτικές δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού , γνωστές πλέον ως Logistic, ούτε την νοοτροπία του Ελληνα πολίτη-στρατιώτη.

1.

Αυτή η αφύπνιση έχει κυριολεκτική και μεταφορική σημασία και τα πρώτα δείγματα αυτής ενεφανίσθηκαν σε δημοσίευση στην εφημερίδα των αμερικανών πεζοναυτών to 1999 υπο τον τίτλο:

The strategic corporal : Leadership in the three Block war.

Βέβαια οι Ισραηλινοί είχαν προηγηθεί κατα πολλά χρόνια αφού στον ισραηλινό στρατό η αυτονομία στην λήψη αποφάσεων και ενεργειών απο μικρούς ηγήτορες με αφορμές τις στιγμιαίες αλλαγές στο πεδίο της μάχης θεωρείται και έιναι δεδομένη, προσφέροντας επιχειρησιακή - τακτική ευελιξία και αποτελεσματικότητα.

Οι Ισραηλινοί έχουν ξεπεράσει απο καιρού την ψύχωση που βασανίζει κάθε μαχητή στο πεδίο της μάχης και η οποία δεν είναι άλλη απο το αν θα τιμωρηθεί ή βραβευθεί για την απόφαση του.

Ισραηλινοί πιλότοι ανέστειλαν ιδίαν πρωτοβουλία επιχειρήσεις βομβαρδισμού αφού εκτίμησαν οτι ο βομβαρδισμός του στόχου έθετε σε άμεσο κίνδυνο αμάχους!

Η Ελληνική στρατιωτική ιστορία περιλαμβάνει λαμπρά παραδείγματα μαχητικού σθένους μπροστά στα οποία ακόμα και η καλύτερη πολεμική μηχανή του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η Γερμανική ...κόμπιασε.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Ζαλοκώστας στο βιβλίο του , έκδοση του 1944, με τον τίτλο ΡΟΥΠΕΛ, σελίς 78η:

Έρχεται η στιγμή που λιποψυχά ο γερμανός στρατιώτης, απο ένστικο αναζητά τον ηγήτορα του για να δεί τι θα κάνει εκείνος και να τον μιμηθεί.

Αν σκοτώθηκε ο οδηγός του, αν οι καπνοί της μάχης τον κρύβουν, σταματά αβουλος και μην ξέροντας τι να πράξη!

Αν την ανωτέρω ιστορική διαπίστωση την απογυμνώσουμε απο την συναισθηματική της επικάλυψη, θα βρεθούμε ενώπιον του δειλήματος που περιγράψαμε ανωτέρω.

Αν η πρωτοβουλία, θα οδηγήσει σε τιμωρία ή επιβράβευση;

Dogivanis George