Τρομοκρατία: ; ; ; ; ;

Τά πρόσφατα χτυπήματα στην πόλη του Μάντσεστερ καθώς και αυτό στο 

κέντρο της Ελληνικής πρωτεύουσας, αναζωπύρωσαν την συζήτηση περί 

τρομοκρατίας, των επιπτώσεων και της αντιμετωπίσεως της. Η συνήθης 

αναφορά περιστρέφεται γύρω απο την ανάγκη πάταξης του τρομοκρατικού 

φαινομένου ως να είναι ο δάκος της ελιάς ο οποίος καταπολεμάται δια 

ψεκασμού των δένδρων.

 Το μέγα ερώτημα το οποίο προκύπτει απο τις περιγραφόμενες ενέργειες ως τρομοκρατικές είναι αν αυτές έχουν τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά για να λάβουν τον τίτλο της τρομοκρατίας.

Διότι η τρομοκρατία έχει χαρακτηριστικά τα οποία αν υφίστανται, τότε οφείλουμε να σκύψουμε με εξαιρετική προσοχή επι αυτών, αν όχι, τότε o όρος τρομοκρατία χρησιμοποιείται τουλάχιστον καταχρηστικά.

Η τρομοκρατία ώς όπλο του Ανατρεπτικού και Ανορθοδόξου πολέμου αποσκοπεί μεταξύ άλλων στην εξασθένηση του αισθήματος κοινωνικής συνοχής, στην αντικατάσταση της υφιστάμενης πολιτικής/κοινωνικής δομής, στην όξυνση της αμφισβήτησης και ανασφάλειας, εν τέλει στην επικράτηση επι των μαζών.

Η επίθεση στο Μάντσεστερ, περιλαμβάνει χαρaκτηριστικά άρνησης του υφιστάμενου κοινωνικού μοντέλου της περιοχής που εκδηλώθηκε, καθώς και της επιθυμίας αλλαγής αυτού απο τον δρώντα μέσω της φυσικής εξάλειψης των συντελεστών αυτού.

Μια επίθεση, η οποία έπληξε το πολυτιμότερο στοιχείο της κοινωνίας, τα παιδιά!!

Ομως το Μάντσεστερ έδειξε και κάτι ακόμα.

Ο δράστης, είχε εκτενεί πληροφορήση για το πλαίσιο ασφαλείας που αφορά μαζικής προσέλευσης εκδηλώσεις.

Είναι γνωστό ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, ειδικά η εμπειρία του ΙΡΑ άφησε ισχυρή παρακαταθήκη ωθώντας τις αρχές να ενδιαφέρονται/μεριμνούν για ζητήματα καθημερινότητας σε σημείο που αυτό το ενδιαφέρον/μέριμνα να λογίζεται υπερβολικό ή ακόμα και ενοχλητικό!

Απο το φάσμα αυτό δεν απουσιάζει το ενδιαφέρον/ μέριμνα για τις μαζικής προσέλευσης εκδηλώσεις όπως είναι οι ποδοσφαιρικοί αγώνες, οι συναυλίες, πολιτικά και πολιτιστικά γεγονότα......

Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν οδηγίες και κανόνες που αναφέρονται στην σχεδίαση, οργάνωση, εφαρμογή μέτρων ασφαλείας.

Πρίν, Κατά και με το Πέρας της εκδήλωσης!

Το γεγονός ότι ο δράστης αυτο-ανατινάχθηκε στο πέρας της εκδήλωσης δείχνει ότι η επιλoγή του χρόνου δεν ήταν τυχαία.

Προφανώς απο προηγούμενες παρόμοιες εκδηλώσεις, είχε εντοπιστεί χαλαρότητα/απουσία μέτρων ασφαλείας η οποία συνοδευόμενη απο τον Συμπεριφορισμό που παρατηρείται με το πέρας αντίστοιχων εκδηλώσεων - βιασύνη αποχώρησης κυρίως, δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον για την επίθεση αυτοκτονίας η οποία αιφνιδίασε σε ότι αφορά τον στόχο, το σημείο και την χρονική στιγμή και παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι η επίθεση ήταν καλώς μελετημένη.

Αλλά αυτό θα το δούμε σε μελλοντικό χρόνο.

Τώρα, για το περιστατικό στην Ελλάδα,το πρώτο ερώτημα το οποίο προκύπτει, αβίαστα, είναι αν η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον μιας εν δυνάμει επιθυμίας μεταστροφής απο το υφιστάμενο πολιτικό-κοινωνικό σύστημα σε κάτι άλλο.

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ελληνικής μεταπολίτευσης θα δούμε ότι αυτή καταγράφει σειρά χτυπήματων σε ποικιλία στόχων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται, πολιτικοί,οικονομικοί, σχολικά λεωφορεία, περίπτερα, στην ΕΡΤ, το αμερικανικό κολλέγιο αθηνών, δεκάδες αυτοκίνητα ξένων διπλωματικών αποστολών, απο Πορτογαλικά μέχρι και της Συρίας, αλλαγές στην ονομασία των οδών, εμπρησμούς δικαστικών αιθουσών και πολλά-πολλά άλλα.

Η παράδοση Κουφοντίνα σηματοδότησε την ολοκλήρωση του κύκλου της μεταπολιτευτικής τρομοκρατίας χωρίς όπως φαίνεται να επιτευχθούν οι πολιτικο-κοινωνικοί στόχοι τους οποίους έιχε θέσει αυτή, μέσω των πολλών οργανώσεων που χτυπούσαν σχεδόν σε ολόκληρη την χώρα.

Πιθανόν το αντιπροσωπευτικότερο δέιγμα αυτής του ανταγωνισμού ήταν αυτό μεταξύ του Αθηναικού ΕΛΑ και του Θεσσαλονίκης ΛΕΑ.

" Η Ελλάδα, είναι μια δημοκρατική χώρα, στην οποίαν ο λαός έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ανα 4ετία.

Αυτό σημαίνει ότι για 4 χρόνια, έχει αποδώσει το δικαίωμα της διαχείρισης της εσωτερικής και εξωτερικής καθημερινότητας του, σε ένα κυβερνητικό σχήμα, το οποίο έστω θεωρητικά, κατα την λαική εκτίμηση, πληρεί τις προυποθέσεις να την διαχειρισθεί.

Μέσω των εκλογών, ο λαός έχει το δικαίωμα και την δύναμη να ακυρώσει πολιτικές επιλογές και αποφάσεις, πολιτικά πρόσωπα και σχηματισμούς, αναδεικύοντας εκπροσώπους ικανότερους και πληρέστερους να τον εκπροσωπήσουν εφόσον οι προηγούμενοι έχουν εκτελέσει πλημμελώς τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που επωμίσθηκαν, απαξιωμένοι πλέον στα μάτια και το συναίσθημα του κυρίαρχου λαού".

Αυτο θα μπορούσε να είναι εισαγωγικό, κεντρικό και καταληκτικό τμήμα ενος πολιτικού λογιδρίου, απο τα δεκάδες - εκατοντάδες που έχουμε ακούσει απο το 1974 μέχρι και την στιγμή πού έσκασε ο παγιδευμένος φάκελος στα χέρια του κ.Παπαδήμου.

Η επιλογή του κ.Παπαδήμου ως στόχου φέρνει στο προσκήνιο ένα κλασσικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν καί οι αστυνομικές υπηρεσίες και οι στρατιωτικοί οργανισμοί.

Αυτό περικλείεται στον όρο "Εφησυχασμός".

Τόσο οι αστυνομικές αρχές όσο και ο στρατός, μετά την ολοκλήρωση επιχειρήσεων, αντιμετωπίζει την κόπωση των βετεράνων και την αντικατάσταση των άμεσα εμπλεκομένων με πρόσωπα μικρότερης εμπειρίας.

Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι αστυνομικές υπηρεσίες και στρατιωτικοί οργανισμοί, όταν βρίκονται ενώπιον απειλών που είχαν αντιμετωπίσει οι προκατοχοί τους, να επιδεικνύουν την αυτή αδράνεια και να υποπίπτουν στα αυτά σφάλματα των προκατόχων τους ανεξάρτητα της επιτυχούς ή μη επιτυχούς αντιμετώπισης απο τους προηγούμενους.

Ο "Εφησυχασμός" για πολλούς οφείλεται στην αλλαζονεία και τον ναρκισσισμό που διακατέχει τα υψηλότερα κλιμάκια της αστυνομίας και του στρατού, για τους δε υπολοίπους στο ότι οι κανονισμοί και τα εγχειρίδια δεν αναθεωρούνται για να συμπεριλάβουν την αποκτηθείσα γνώση-εμπειρία και παραμένουν εγκλωβισμένα στο περιεχόμενο παλαιότερων αντιλήψεων.

Κάτι όμως το οποίο οδηγεί και αναδεικνύει την αρχική εξήγηση-εντύπωση, αφού οι κεφαλές αστυνομίας και στρατού είναι υπεύθυνες για τα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Φυσικά υπάρχει και η τρίτη περίπτωση, του Μάντσεστερ, όπου υπάρχει μη εφαρμογή-χαλαρότητα, των προβλεπομένων απο κανονισμούς και εγχειρίδια διατάξεων και οδηγιών.

Το ανωτέρω κάλλιστα μπορεί να χαρακτηρισθεί διοικητική αστοχία.

Άπαντα τα ανωτέρω, συνιστούν "κενά πρός αξιοποίηση", αφού πρωταρχική μέριμνα του αντιπάλου κάθε μορφής και υφής, είναι η "αναγνώριση" αυτών των κενών.

Στην περίπτωση της επίθεσης στο πρόσωπο του κ.Παπαδήμου, πέραν της πολιτικής σημασίας και σκοπιμότητας αυτής, γίναμε με την βοήθεια του τηλεοπτικού φακού, μάρτυρες εικόνων Εφησυχασμού εκ μέρους των διωκτικών αρχών οι οποίες δεν πέρασαν απαρατήρητες απο γνώστες του αντικειμένου.

Αυτές οι σκηνές, που θα περιγραφούν στην συνέχεια, αναδεικνύουν και επιβεβαιώνουν τον "Εφησυχασμό" που διαπνέει τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Σε μια χώρα που αποτελεί κόμβο μετακίνησης εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων πολλοί απο τους οποίους προέρχονται απο θερμότατα σημεία του πλανήτη μας, Συρία-Λιβύη, οι αρχές με την εικόνα που παρουσίασαν στην διαχείριση του περιστατικού με τον κ.Παπαδήμο, μας έφερε στον νού σκηνικά της δεκαετίας του '70 και του '80 !

Το γεγονός ότι αναφέρθηκε έκρηξη σέ εσωτερικό όχηματος, ανεξάρτητα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής θέσης του επιβαίνoντα/ων, έπρεπε να θέσει σε άμεση εφαρμογή την προβλεπομένη διαδικασία ελέγχου οχήματος.

Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει σειρά  ενεργειών για την προσέγγιση και έλεγχο οχήματος που έχει δοκιμασθεί απο έκρηξη, όταν αυτή προέρχεται απο το εσωτερικό του!

Επιγραμματικά, απουσίαζαν απο την σκηνή του περιστατικού:

Ανιχνευτικοί κύνες, οι προοριζόμενοι για ανεύρεση όπλων και εκρηκτικών.

Σκύλος ανιχνευτής εκρηκτικών του Λιμενικού.

 Κάδοι απορρόφησης ωστικού κύματος.

Σε μια έκρηξη απο το εσωτερικό οχήματος, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι άλλη παγίδευση μπορεί να υπάρχει και σε ποιό σημείο.

Ακριβώς αυτά τα κενά καλύπτονται απο την οσφρητική ικανότητα των αστυνομικών σκύλων και

τους ειδικούς κάδους απορρόφησης ωστικού κύματος.

Η απουσία των ανωτέρω μέσων και εξοπλισμού απο το σημείο της έκρηξης, πασιφανής , προκάλεσε ποικιλία σχολίων.

Ξεχωρίζει εκείνο που θέτει το ερώτημα:

Με ποια λογική οι αρμόδιοι δεν ενεργοποίησαν την προβλεπόμενη διαδικασία την στιγμή που η έκρηξη προκλήθηκε στο εσωτερικό του οχήματος και υπήρχε κίνδυνος δευτερευούσης ισχυρότερης έκρηξης;

Αποφεύγοντας συνομωσιολογικές ερμηνείες και προσεγγίσεις , η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι στην Ελληνική αστυνομία είτε δεν υπάρχουν οι ανωτέρω  διαδικασίες  είτε δεν εφαρμόσθηκαν.

Σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για σφάλμα διαχείρισης, είτε για κενό νοοτροπίας-εκπαίδευσης, αμφότερα πρέπει να αντιμετωπιστούν για την αποφυγή παρόμοιας εικόνας στο μέλλον.

Ας μην ξεχνάμε ότι η τηλεοπτική εικόνα έκανε τον γύρω του κόσμου και μέχρι στιγμής δεν γνωρίζουμε ούτε τον δράστη/ες, ούτε την σκοπιμότητα , ουτε τις σχέσεις τους με εγχώριες η ξένες ομάδες, οργανώσεις και υπηρεσίες.

DOGIVANIS GEORGE