Aν αντί για την τουρκική περίπολο οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί έπεφταν στα χέρια λαθρομεταναστών, τι μπορούσε να προκύψει ;

Ο αιφνιδιασμός της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας από την αποφυλάκιση και επιστροφή των δύο στρατιωτικών στην Ελλάδα, δημιουργεί πολλά - αναπάντητα προς το παρόν ερωτήματα, σε σχέση με την απόφαση της Άγκυρας.

Πράγματι, άξιον απορίας είναι το γεγονός ότι οι δύο κρατούμενοι όχι μόνο αφέθησαν ελεύθεροι, αλλά επετράπη η μετακίνηση τους στην Ελλάδα, κάτι που δεν έγινε με τον Αμερικανό πάστορα ο οποίος τελεί υπό περιορισμό σε οικία, ενώ η δίκη τους θα γίνει δια αντιπροσώπων.

Τόσο οπλισμός όσο και ο εξοπλισμός τους παραμένουν στην διάθεση των Τουρκικών αρχών.

Αυτό το διπλό περιστατικό κάθε άλλο παρά διευκολύνει την ανάγνωση της Τουρκικής σκέψης καθώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της αναδεικνύουν πτυχές μιας επικοινωνιακής τακτικής της οποίας οι ρίζες χάνονται στο βάθος των αιώνων και η οποία μάλλον ακολουθεί την αντίστοιχη Bυζαντινή.

Ίσως το χαρακτηριστικότερο σημείο αυτής της σχέσης είναι η αποδοχή απο τις τουρκικές αρχές του εκκλησιασμού των δύο εγκλείστων κατά την περίοδο του χριστιανικού Πάσχα.

Κατ' αντιστοιχία η Βυζαντινή πολιτική περί αιχμαλώτων προέβλεπε την διάθεση χώρου ... ευκτήριου... για την τέλεση της ισλαμικής προσευχής από τους μουσουλμάνους αιχμαλώτους.

Είναι γνωστόν ότι οι Βυζαντινοί είχαν αναγάγει την σύλληψη και διαχείριση αιχμαλώτων σε ύψιστης σημασίας μηχανισμό πολιτικής, διπλωματικής, κοινωνικής,στρατιωτικής και σε κάποιες περιπτώσεις οικονομικής επιρροής.

Οι πρόνοιες για τους Βυζαντινούς που τελούσαν σε αιχμαλωσία ήταν ομοίως εκτενείς και πολυσχιδείς αποσκοπώντας μεταξύ άλλων στην διατήρηση της καλής φήμης της αυτοκρατορίας έναντι των υπηκόων της και αυτών που την περιέβαλαν.

Σημαντική θέση σε αυτήν την διαχείριση κατείχε η εκκλησία η οποία για να προσπελάσει το αναπαλλοτρίωτο της κινητής και ακίνητης περιούσιας της προέβλεψε την υπέρβαση αυτού του κανόνα για περιπτώσεις εθνικής ανάγκης στην οποία περιλαμβάνετο και η αιχμαλωσία Βυζαντινών.

Τόσο ο Θεοδοσιανός κώδικας όσο και στο Τακτικό του Λέοντος Σοφού, περιέχονται πρόνοιες και οδηγίες για την διαχείριση ξένων και Βυζαντινών αιχμαλώτων.

Η διαδικασία συγκρότησης ειδικών διπλωματικών ομάδων για την ανταλλαγή ή εξαγορά αιχμαλώτων δεν έχει αποσαφηνιστεί μέχρι σήμερα

Η ανταλλαγή αιχμαλώτων γνωστή και ως ... αλλάγιον... αποτελούσε την μια από τις 4 μεθόδους διαχείρισης αιχμαλώτων συνεπικουρούμενη απο αυτές τις....

εκτέλεσης,

 υποδούλωσις, 

συγχώρησης, 

εξαγοράς-ανταλλαγής

με την συγχώρηση, εξαγορά -ανταλλαγή να υπερτερεί και συμπίπτει με την χριστιανική ιδεολογία περί "ΙΕΡΟΥ" πολέμου.

Ο αραβικός κόσμος γνωρίζει ότι ο όρος Ιερός Πόλεμος -Τζιχάντ είναι χριστιανικής έμπνευσης η δε ερμηνεία του εναπόκειται στην ερμηνεία των Θεολογικών κανόνων Χριστιανισμού και Ισλαμισμού

Το συμπέρασμα είναι ότι οι Βυζαντινοί είχαν εκτενέστατη προετοιμασία , νομοθετημένη, πολιτική και οικονομική για την αντιμετώπιση και διαχείριση αιχμαλώτων ασχέτως αν αυτοί προέκυπταν από πολεμικές επιχειρήσεις ή απαγωγές.

Βλέπε:

Πρακτικά διεθνούς συνεδρίου για την Επικοινωνιακή πολιτική στο Βυζάντιο -Αθήνα 1993

Το νέο Ελληνικό κράτος του οποίου η λειτουργικότητα προέκυψε μέσα από μια πολιτιστική Γάλλο-Γερμανική αντιπαλότητα αγνόησε και συνεχίζει να αγνοεί τον Βυζαντινό διπλωματικό και στρατιωτικό πλούτο, πλούτος ο οποίος αφομοιώθηκε σε μεγάλο βαθμό από την Οθωμανική αυτοκρατορία η οποία συνεχίζει και σήμερα με την μορφή της Τουρκίας να τον αξιοποιεί.

Βλέπε:

Πρακτικά συνεδρίου ινστιτούτου Γκαίτε - Αθήνα 1996.

Οι κάτοικοι της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου με πρωτοστάτες τους Ισραηλινούς, πάντοτε διατηρούσαν μακράν απόσταση από τα Ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων αφού και απολύτως δικαιολογημένα τους θεωρούσαν και θεωρούν ανίκανους να αντιληφθούν την μεσανατολική νοοτροπία.

Βλέπε:

RABIN AND ISRAEL'S NATIONAL SECURITY

Στην περίπτωση του Έβρου, η όλη εικόνα την οποία παρουσίασε το Ελληνικό κράτος ήταν τουλάχιστον απογοητευτική.

Απογοητευτική από κάθε άποψη αφού ανέδειξε παθογένειες , ελλείψεις και αγκυλώσεις πολλές από τις οποίες ανδρώθηκαν στα μεταπολιτευτικά χρόνια.

Απογοητευτική, διότι έδειξε ότι ο μηχανισμός Ασφάλειας του κράτους στερείται νοοτροπίας αυτοπροστασίας, αυτοπεποίθησης, θεωρητικής και πρακτικής εξοικείωσης με ειδικές καταστάσεις και προκλήσεις.

Αυτό το τελευταίο μάλλον διαψεύδει τον Πλάτωνα ο οποίος θεωρούσε ότι η τραγωδία ήταν "μίμηση της μίμησης" η οποία ξέφευγε από την πραγματικότητα.

Το σκηνικό στο Έβρο μπορεί να θεωρηθεί ως ... θετικής έκβασης για την Ελληνική πλευρά αφού οι δύο στρατιωτικοί μπορούσαν να πέσουν θύματα δολοφονικής ενέδρας/ομηρίας λαθρομεταναστών των οποίων όπως δήλωσαν ... ακολουθούσαν τα ίχνη τους!

Προς την κατεύθυνση αυτή η διαπίστωση οργανωτικών ελλείψεων της διοικήσεως ενισχύεται από το γεγονός ότι η περίπολος στην οποία ανατέθηκε ο εντοπισμός τυχόν παραβίασης της Ελληνικής μεθορίου ήταν ποιοτικά και ποσοτικά ανεπαρκέστατη.

Πλημμελής προετοιμασία και εσφαλμένες εκτιμήσεις των τοπικών και προϊσταμένων κλιμακίων σε ότι αφορά την επικινδυνότητα της περιοχής ειδικά και μετά τις πολλαπλές εξαγγελίες περί μετακίνησης μελών του ISIS, τα alerts του δικτύου Ευφράτης και φυσικά την Βυζαντινής έμπνευσης νοοτροπία του Ερδογάν περί ομήρων και αξιοποίησης αυτών.

Είναι πασιφανές και σε δόκιμο χειριστή διαχείρισης κρίσης ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελληνική μεθόριο εδώ και πολλά χρόνια κατέχει τις υψηλότερες βαθμίδες επικινδυνότητας μεταξύ "κρισίμου" και "καταστροφικής".

Διερωτώμεθα και πάλι αν αντί για την τουρκική περίπολο οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί έπεφταν στα χέρια λαθρομεταναστών, τι μπορούσε να προκύψει ;

Αν επομένως θελήσουμε να συγκεντρώσουμε υπό μορφή πίνακα τα κενά τα οποία προκάλεσαν αυτήν την κρίση θα διαπιστώσουμε ότι από πλευράς διοικήσεως απουσίαζαν 5 βασικά στοιχεία.

Αναγνώριση κινδύνου/ων

Εκτίμηση κινδύνου/ων

Ανάπτυξη μηχανισμών περιορισμού, αντιμετώπισης των κινδύνων

Εφαρμογή αυτών των μηχανισμών

Επιτήρηση αξιολόγηση της εφαρμογής

Βλέπε:

US ARMΥ: Διαχείριση κινδύνου πεδίου μάχης

Αυτονόητο εκ των ανωτέρω ότι από πλευράς διοικήσεως, τόσο σε τοπικό όσο και ανώτερο / ανώτατο επίπεδο, δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός επικαιροποιημένος / δοκιμασμένος για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης απειλής ή άλλων τις οποίες παράγει το τοπικό και διεθνές περιβάλλον με το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη η συγκεκριμένη περιοχή.

Ακούσθηκαν και γράφτηκαν πολλά σε σχέση με το περιστατικό και την αντιμετώπιση του πλέον από την στρατιωτική δικαιοσύνη.

Αν πρόκειται  τα δύο στελέχη να καθίσουν στο σκαμνί πρέπει να συνοδεύονται από το σύνολο των στελεχών εκείνων που φέρουν την ευθύνη, την διαχρονική ευθύνη, για την προετοιμασία του προσωπικού ως προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων και όχι ακολουθητών και υποτακτικών.

Είναι καιρός όπως και στον αμερικανικό στρατό/Ισραηλινό στρατό να υπάρχει το δικαίωμα της αμφισβήτησης διαταγής για να πάψει το φαινόμενο της τοξικής διοίκησης.

Βλέπε:

US ARMY -IDF

Όσον αφορά στην υποδοχή, θύμιζε Βυζαντινό τελετουργικό, απουσίαζαν οι διοικητές των δύο στρατιωτικών στο χρόνο που έλαβε χώρα το γεγονός απόδειξη της έλλειψης πνεύματος μονάδος ... τουλάχιστον!