Είναι όμως αληθινή και άκρως διδακτική.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα που ένα σημαντικό τομέα της παγκόσμιας γεωστρατηγικής σκακιέρας.
Ειδικά μετά την διάλυση του ανατολικού μπλόκ,ή χώρα μετατράπηκε σε καταφύγιο και πεδίο δράσης πρακτόρων και συνεργατών τους απο κάθε μεριά του πλανήτη.
Αν κάτι κράτησε και οι άνθρωποι αυτοί δεν μετέτρεψαν την χώρα σε αρένα ήταν και μόνο η αγάπη προς την Ελλάδα και τον λαό της.
Το 200... , όταν ο πόλεμος στην μακρινή... ΣΡΙ-ΛΑΝΚΑ ήταν στο φόρτε του, η περιοχή της πλατείας Βικτωρίας είχε γεμίσει με αφίσες που ζητούσαν οικονομική βοήθεια για τον στρατο της ΣΡΙ -ΛΑΝΚΑ.
Ας αρχίσουμε απο έδω το ....παραμύθι μας .
-Βρισκόμουν στην γωνία Πατησίων και Χέυδεν.
Η ώρα ήταν περίπου 12:30 μετά τα μεσάνυχτα.
Διακρίνω δύο τύπους που κάνουν αφισοκόλληση.
Με αργό βήμα πλησιάζω και διαβάζω:
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΗς ΣΡΙ-ΛΑΝΚΑ. ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗς ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ.
Μάλιστα!
Ζήτησα μία αφίσα και χωρίς να μιλήσουν μου έδωσαν μία.
Κρατήθηκαν σε απόσταση άλλα δεν αρνήθηκαν.
Έβγαλα 5 ευρώ να δώσω αλλά δεν τα πήραν.
-Επρεπε να φύγω.
Τα σχισμένα και κουρελιασμένα ρούχα μου τα οποία βρωμούσαν απο τα ούρα με τα οποία τα είχα περιβρέξει μάλλον δεν με βοηθούσαν να χρησιμοποιήσω ταξί για τον επόμενο προορισμό μου.
Το Κέντρο της Αθήνας.
Εκεί κάθε βράδυ παιζόνταν ένα θανάσιμο παιχνίδι .
Απο την μιά πλευρά οι εκατοντάδες αλλοδαποί, άνθρωποι σκληροί, αδίστακτοι μερικές φορές.
Μαχαιρώματα,ξυλοδραμοί, ξεκαθαρίσματα λογαρισμών που ήταν ανοιχτοί σε τόπους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απο την Ελλάδα.
Ένα σκληρό περιστατικό ήταν όταν βάλαν ενός το στόμα στην άκρη του πεζοδρομίου και του κλωτσήσαν από πίσω το κεφάλι , σπάζοντας του όλα τα δόντια.
Απο την άλλη, οι πληροφορίες που << σκόρπιζαν >> στην περιοχή.
Είμαι δικός τους.
Ο τρελός της περιοχής που τον αψηφούν αλλά και τον συμπαραστέκονται.
Οι νιόφερτοι στην περιοχή γελούσαν και κορόιδευαν.
Κανείς δεν πλησίαζε.
Βλέπεται η μπόχα απο το κάτουρο τους κράταγε μακριά.
Σε λίγο οι δρόμοι αδειάζουν.
Σαν κάποιος κώδικας άγραφος να είχε ενεργοποιηθεί.
Μένουν οι φρουροί στα τοπικά τζαμιά, οι πόρνες με τα βουντού και οι καθαριστές του Δήμου Αθηναίων.
Τώρα αρχίζει η πραγματική μάχη.
Η μάχη των σκουπιδιών!!
Μπαίνεις με τα μούτρα μέσα στους βρωμερούς κάδους για να αρπάξεις τα σκουπίδια απο τους στόχους που σε ενδιαφέρουν, πριν τα μαζέψει η δημοτική καθαριότητα.
Αρχίζουν και σε ψιλιάζονται.
Το μάτι πέφτει σε μία οδοσήμανση!
Διάολε!
Πως μου ξέφυγε αυτό!
Μα τους π......ς.
Μπροστά μου και δεν πήρα είδηση.
Είμαι 3 νύχτες στον δρόμο.
Το υλικό αρκετό.
Κουστουμάκι, η συνάντηση με τον διαχειριστή σου.
Η χαρά εξαφανίζεται:
-Τι μαλακίες είναι αυτές;;;;
Τι να τις κάνω;;;;
Αυτά θέλουν 20 άτομα προσωπικό για να τα μελετήσουν!
Πιο λίγα ...συγκεντρώσου!!!
Πλήρωσε και τον καφέ μου γιατί με κατέβασες βιαστικά!
Απαγοήτευση ;
Οχι βέβαια!
Αυτή είναι η δουλειά και δίχως ανταμοιβές.
-Αυτός ο χώρος διακινεί αλληλογραφία χέρι -χέρι!
Μού το είπε ένας δικός μου που του έκανα μερικές χάρες!
Την αφήνουν στα ρολογια της ΔΕΗ στην σάλα της πολυκατοικίας.
Διάολε...την θέλω...
Και γω θέλω μιά ΠΟΡΣΕ!
Γέλια!!
Καλά.
-Ερχονται στγμές που παγώνεις!
Ο διακινητής ήταν γνωστός ιδιοκτήτης μπάρ και άμεσος συνεργάτης βουλευτού!!!
Το κτίριο ένα απο τα δεκάδες περιστασιακά τζαμιά της Αθήνας.
-Αδελφέ δεν ανακατεύομαι σε αυτή την υπόθεση!
Γιατί:::
Είναι ο τάδε...και έχει στενή σχέση με τον τάδε!
Ακόμα και την φωτογραφία του έχει στο μαγαζί του.
Αυτά είναι!
Καλά.
Θα το δούμε αλλιώς.
Δέστο όπως θέλεις.
Εγώ είμαι εκτός!
Αλλο, η οικογένεια , όλα καλά:
----------------------------------------
Ενας αδυσώπητος πόλεμος λαμβάνει χώρα κάθε μέρα στους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο, με προσωπικό της ΕΥΠ, άγνωστο, ανώνυμο και αθέατο.
Αφιερώνεται σε αυτούς τους ανώνυμους και πραγματικούς ΚΟΜΑΝΤΟς !!
Τα γεγονότα είναι αληθινά με μία μικρή διαστρέβλωση προς κάλυψη τους.
Οι πρωταγωνιστές αυτή την στιγμή είναι συνταξιούχοι και απολαμβάνουν το ΜΟΣΧΑΤΟ ΝΤΑΣΤΥ, γελώντας και αναπολώντας εκείνες τις στιγμές!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου