Αν
και δεν υπάρχουν σαφείς ιστορικές
ενδείξεις για την επινόηση και τους
επινοητές του πλοίου έστω με την απλοική
μορφή μιας σχεδίας, οι αρχαιολογικές
ανακαλύψεις επίσης δεν έχουν βοηθήσει
στον ακριβή προσδιορισμό αυτής της
εκκρεμότητας, μπορούμε να υποθέσουμε
με τις υπάρχουσες πληροφορίες και
στοιχεία ότι το "πλοίο" βρίσκεται
στην κορυφή της εφευρετικής πυραμίδος
μαζί με αυτήν της του τροχού.
Κάνοντας
μια αναδρομή στην μορφή και υφή του
πλοίου απο την αρχαιότητα μέχρι σήμερα,
θα διαπιστώσουμε ότι η γενική εικόνα
και σκοπιμότητα χρήσης του πλοίου
ελάχιστα έχει αλλάξει.
Οι
όποιες υφιστάμενες τροποποιήσεις και
προσαρμογές σε απαιτήσεις προέκυψαν
απο την χρήση του σιδήρου στην ναυπηγική.
Σίδηρος
του οποίου η χρήση επεκτάθηκε στην
κατασκευή πάσης μορφής παρελκομένων
οπως σχοινιών - συρματόσχοινα, καθώς
και διατάξεων όπως οι γερανογέφυρες οι
οποίες δύνανται να ανασηκώσουν και
μετακινήσουν μεγάλα φορτία.
Δεν
πρέπει σε καμία περίπτωση να υποβαθμίζουμε
ή να παραβλέπουμε την συμμετοχή και
συνδρομή του καουτσούκ, σε φυσική ή
επεξεργασμένη μορφή στην ναυπηγική.
Τα
ηλεκτρονικά συστήματα, GPS, ECDIS, RADAR,
SENSORS, έχουν υποβοηθητική αξία,
αμφισβητούμενη σε κάποιες περιπτώσεις,
αφού υπόκεινται σε περιορισμούς και
αδυναμίες οι οποίες μάλιστα υπερβαίνουν
τη γνώση του χρήστη.
Οι
πλέον γνωστές είναι αυτές που σχετίζονται
με το GPS οι οποίες οδήγησαν στην επαναφορά προς εκπαίδευση του συστήματος ναυσιπλοΐας μέσω της θέσης του ηλίου.
Εξάντας.
Η
εμφάνιση του πλοίου, συνοδεύθηκε με την
εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών επ'
αυτού και περί αυτό με την πλέον γνωστή
και θρυλούμενη αυτήν της πειρατείας.
Γίνεται αντιληπτό
ότι η θεωρία plus πράξη η οποία
αναφέρεται στην τεχνολογία, την οικονομία,
την κοινωνιολογική επιρροή / επίδραση,
την νομική, την πολιτική,το περιβαλλοντικό,
είναι τεράστια και δεν μπορεί να καλυφθεί
έστω και αποσπασματικά μέσω αυτής της
ανάρτησης η οποία αποσκοπεί στο να
εστιάσει και αναφερθεί σε μια - δύο
παραμέτρους του τεράστιου κεφαλαίου
που ονομάζεται Πλοίο και Ναυτιλία.
Σήμερα
οι ναυπηγικές μονάδες ανα την υφήλιο,
όσες έχουν απομείνει, υλοποιούν ναυπηγικά
project ακολουθώντας κατά γράμμα το διεθνές
μοντέλο που αναφέρεται στην σχεδίαση
και υλοποίηση ενος project.
Bασική
παράμετρος αυτού του μοντέλου είναι η
επιδίωξη του κατασκευαστή να "υποχρεώσει"
τον πελάτη να αποδεχθεί ενα συγκεκριμένο
σχεδιαστικό και κατασκευαστικό πρότυπο
το οποίο ακολουθεί και το οποίο έχει
εμφανίσει ικανοποιητική λειτουργικότητα
έστω και μέσα απο αστοχίες.
Ασφαλώς
και σε κάθε κατασκευαστική ανάθεση
εγκυμονούν κίνδυνοι και αστοχίες, όταν
όμως ενας συγκεκριμένος σχεδιασμός
επαναλαμβάνεται γεφυρώνοντας τα κενά
και απαλοίφωντας - ταπεινώνοντας τις
όποιες αστοχίες, τότε η θέση του εισηγητή
- πωλητή ισχυροποιείται ενώ γίνονται
ανεκτές και αποδεκτές εκ μέρους του
"αγοραστή" αστοχίες λόγω παροχής
ασφαλιστικών δικλείδων / παροχών για
μικρό βάθος χρόνου από την στιγμή της
παράδοσης της παραγγελίας.
Αυτομάτως διαπιστώνεται ότι η όποια πρόταση
διαφοροποίησης στο σχεδιαστικό μοντέλο
είναι δύσκολο να υιοθετηθεί από την
ναυπηγική μονάδα ειδικά όταν αυτές οι
διαφοροποιήσεις έχουν ευρεία μορφή και
έκταση.
Λογικό
είναι να συνυπολογισθούν και προβληθούν
οι χρονικές και οικονομικές απαιτήσεις
- ανάγκες.
Δεν
είναι λοιπόν παράξενο το γεγονός ότι
τα πληρώματα διαμαρτύρονται ...
"χαμηλοφώνως" ... για μη ικανοποιητική
διαμόρφωση και επάρκεια των χώρων
διαβίωσης, της χωροταξίας των σωστικών
μέσων, της πυροπροστασίας του πλοίου.
Πιθανόν
το πλέον τρανό παράδειγμα σχεδιαστικής
και κατασκευαστικής ανεπάρκειας είναι
η πλημμελής θερμομόνωση της οροφής της
γέφυρας πλοήγησης αυτού.
Ειδικά
σε ώριμα ηλικιακά πλοία η αδυναμία του
συστήματος κλιματισμού του πλοίου,
κόπωση μηχανημάτων / πλημμελής συντήρηση,
είναι ευκόλως αντιληπτή με αποτέλεσμα
τα πληρώματα να καταφεύγουν στην αγορά
και τοποθέτηση οικιακού τύπου κλιματιστικών συσκευών για να διατηρήσουν το απαιτούμενο,
για την λειτουργία ηλεκτρονικών
συσκευών που βρίσκονται στην γέφυρα,
θερμοκρασιακό επίπεδο.
Η
λίστα αυτή των αστοχιών / αδυναμιών
είναι αρκετά μεγάλη ....
Ειδικότερα,
κανονισμοί όπως αυτοί οι οποίοι διέπουν
την πυροπροστασία του πλοίου και ειδικά
ο τομέας ο οποίος αναφέρεται στην
θερμοκρασιακές ανοχές που πρέπει να
μπορεί αυτή να απορροφήσει - εκτονώσει,
με την δεύτερη να μην λαμβάνει καθόλου
υπόψη της την ανθρώπινη φυσιολογία
εξακολουθούν να μην βελτιώνονται.
Ουσιαστικά
αναπαράγονται σε κάθε αναθεώρηση αυτών.
Δεν
υπάρχει καμία κατασκευαστική πρόνοια
/νομοθέτημα που να αναφέρεται στην
προστασία του πληρώματος / του ίδιου
του πλοίου μέσω "ολιστικής
ναυπηγικής λύσης" από την θαλάσσια εγκληματικότητα.
Δεν
υπάρχει καμία πρόνοια για την ενσωμάτωση
τεχνολογιών όπως είναι η τεχνολογία
"μείωσης επιπέδου οξυγόνου"
σε κρίσιμες υποδομές και τομείς του
πλοίου.
Σκοπός
αυτής της ανάρτησης δεν είναι να μειώσει
την ναυπηγική επιστήμη και φυσικά τις
δυνατότητες της υφιστάμενης τεχνολογίας.
Αντιθέτως,
αποσκοπεί στο να ευαισθητοποιήσει τον
αγοραστή ώστε να γίνει πλέον απαιτητικός,
μέσω του τεχνολογικού πλουραλισμού, σε
θέματα τα οποία μέχρι σήμερα αντιμετωπίζονται
με μία σωληνοειδή οπτική αντίληψη,
ξεχνώντας ότι το τελικό λειτουργικό, επισκευαστικό κόστος θα τον βαρύνει για
πολλά χρόνια επιδεινώνοντας τα οικονομικές
του προσδοκίες και απολαβές!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου