Θα μπορούσε ένα τηλεφώνημα διαμαρτυρίας για μείωση ταχύτητας να καταστρέψει ένα πλοίο ;

Θα μπορούσε ένα τηλεφώνημα διαμαρτυρίας για μείωση ταχύτητας να καταστρέψει ένα πλοίο ;

Η ζωή, εξυφαίνει σενάρια τα οποία ξεπερνούν και την πλέον δημιουργική φαντασία.

Συνήθως οι στατιστικές οι οποίες αναφέρονται σε ναυτικά, αεροπορικά, τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα καταγράφουν ως τον υπ αριθμόν ένα γενεσιουργό παράγοντα, τον ανθρώπινο.

Βεβαίως, αποφεύγουν να κατονομάσουν και περιγράψουν ενδελεχώς σε τι συνίσταται και από τι προέκυψε η συμμετοχή του έμψυχου δυναμικού στην προετοιμασία και δημιουργία του ατυχήματος - δυστυχήματος.

Οι διερευνήσεις ναυτικών και αεροπορικών ατυχημάτων περικλείουν μια τεράστια γκάμα ευρημάτων στα οποία η εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα είναι αναμφισβήτητη.

Το ζητούμενο στην περίπτωση της ανθρώπινης συμμετοχής στην ωρίμανση και εν τέλει εκδήλωση ενός ατυχήματος - δυστυχήματος είναι αν αποτελεί ευθύνη των άμεσα εμπλεκομένων ή η αστοχία πηγάζει από αδυναμίες και κενά υψηλότερων διοικητικών / διαχειριστικών κλιμακίων, ηλικιακή κόπωση του υλικού, αστοχία μη προβλέψιμη του υλικού.

Επομένως είναι πολύ σημαντικό να εντοπιστεί ο ακριβής κρίκος της αλυσίδος ο οποίος προκάλεσε την ρήξη αυτής και να γίνουν οι κατάλληλες επεμβάσεις για την αποφυγή παρόμοιων αστοχιών σε μελλοντικό χρόνο.

Στη περίπτωση του αρχικού ερωτήματος, πλοίο της Ελληνικής ακτοπλοΐας, καινουργές, βρέθηκε στην ανάγκη αντιμετώπισης ηλεκτρολογικού προβλήματος το οποίο συνδέονταν με την λειτουργία των οικονομητήρων του πλοίου.

Η αποκατάσταση του προβλήματος απαιτούσε όχι παραπάνω από 4-5 λεπτά χρόνο όμως κατά τον οποίον το πλοίο έπρεπε να μειώσει ταχύτητα.

Αυτή μείωση ταχύτητας δεν έγινε ποτέ διότι οι αξιωματικοί του πλοίου φοβήθηκαν τυχόν τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας / ανησυχίας των επιβατών και μια πιθανή επιθεώρηση στον λιμένα προορισμού.

Τελικώς το πλοίο υπέστη μεγάλες ζημιές από την φωτιά η οποία εκδηλώθηκε και ήταν ευτύχημα που το σοβαρό αυτό ναυτικό ατύχημα δεν εξελίχθηκε σε δυστύχημα.

Οι 200 περίπου επιβάτες και πλήρωμα πλην 8 με αναπνευστικά προβλήματα μεταφέρθηκαν στην ξηρά χωρίς σωματικές βλάβες.

Βεβαίως στην όλη επιδείνωση της κατάστασης συνέβαλε και το γεγονός του πλημμελούς σχεδιασμού του μηχανισμού πυρόσβεσης του πλοίου - CO₂ και λοιπών παρελκομένων τα οποία συμμετείχαν και συνέβαλαν στην επιδείνωση του προβλήματος και τα οποία ξέφευγαν παντελώς από τις αρμοδιότητες,ευθύνες,υποχρεώσεις του πληρώματος.

Επομένως η ευχή δεν πρέπει να περιορίζεται και μόνο στο καλοτάξιδο του πλοίου αλλά να υπάρχει καλός σχεδιασμός, κατασκευή, εποπτεία και εν τέλει λειτουργία για είναι καλοτάξιδα τα πλοία μας!

Το περιγραφόμενο ατύχημα έγινε το 2013 πλησίον μεγάλης νήσου του Ανατολικού Αιγαίου.

Το πόρισμα, δημοσιεύθηκε το 2015.