τουρκικο αεροσκάφος με killmark συριακού ελικοπτέρου |
Δεν ξέρω τι έγινε το 1996 που οδήγησε στην πτώση του τουρκικού
πολεμικού αεροσκάφους.
Αυτό το ξέρει και μόνο ο έλληνας χειριστής του Μιράζ και το πλήρωμα του τουρκικού F-16.
Εκείνο το οποίο είναι πασιφανές είναι ότι η Τουρκία ακολουθέι
όλο και εντονότερα την πολιτική που αποκαλείται Ακροσφαλής ή στην διεθνή
ορολογία γνωστή ως BRINKMANSHIP.
Η
ακροσφαλής
πολιτική, είναι μια από τρείς μορφές κρίσεως
που οδηγούν σε πόλεμο.
Οι άλλες δύο μορφές έχουν ταξινομηθεί ως:
Δικαιολόγηση εχθροπραξιών
Απρόσμενη κλιμάκωση
Η τουρκική στάση και πρακτική ανήκει στην ακροσφαλή πολιτική
–τακτική, η οποία εκδηλώνεται με πρόκληση και αμφισβήτηση, στην προκειμένω από την
τουρκική πλευρά, θέσεων –δεσμεύσεων- δικαιωμάτων της άλλης, στην προκειμένω της
ελληνικής.
Η τουρκική στόχευση είναι απλή:
Προσπάθεια να υποχωρεί η ελληνική πλευρά μέσα από μικροκρίσεις
.
Αυτή η μορφή επιθετικότητας δημιουργεί αβεβαιότητα-αστάθεια –περιορισμό
πολιτικών και στρατιωτικών επιλογών.
( η ανακίνηση της περιστατικού
με το τουρκικό F-16, μπορεί να έχει πολλαπλές στοχεύσεις)
Η ανακινήση από την τουρκική
πλευρά, μας φέρνει στο νου την δήλωση
του αμερικανού υπουργού εξωτερικών για το σκηνικό των Ιμίων.
JIM BAKER, Washington Post,
22/12/1996
Η ….ΆΓΡΙΑ συμπεριφορά της
Τουρκίας στην κρίση των Ιμίων δεν αντιμετωπίζεται με μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων,
ούτε με το κτίσιμο μέτρων αμοιβαίας εμπιστοσύνης , όσο παραμένει αναλλοίωτη η τουρκική
αμφισβήτηση του καθεστώτος σε αιγαίο και Κύπρο.
Αυτή βέβαια η δήλωση μπορεί και πρέπει να έχει πολλαπλές αναγνώσεις και ερμηνείες.
Κατά δεύτερον με την επιμονής της αυτή, η Άγκυρα προσπαθεί να κάνει μια αναγνώριση του
εσωτερικού μετώπου και κατά πόσο αυτό είναι αρραγές ειδικά στα υψηλά πολιτικά
και στρατιωτικά κλιμάκια της Ελλάδος.
Είναι πασιφανές ότι η Άγκυρα ακολουθέι και εφαρμόζει με
πιστότητα τα εμπειρικά χαρακτηριστικά του πολέμου .
Προς διερεύνηση είναι αν ακολουθέι και την σύγχρονη
στρατηγική σκέψη της Ρωσίας όπως αυτή εκφράστηκε το πρώτον από τον Τριανταφίλλοφ
και προκάλεσε την ελληνική ήττα στην μικρά Ασία και την γερμανική συντριβή στο
ανατολικό μέτωπο.
Σε κάθε περίπτωση η Ελληνική κυβερνητική
μηχανή οφείλει να θυμάται ότι μπορεί ο πόλεμος να μην ενδιαφέρει την Ελλάδα, αλλά
ενδιαφέρεται ο πόλεμος για την Ελλάδα και όταν αυτός εμφανίζεται δεν αστειεύεται.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου