Εισαγωγικό σημείωμα:
Πολλοί ασχολούνται και πολλά γράφονται για την Τουρκία καθώς και την στάση της έναντι της Ελλάδος.
Με το παρακάτω επιχειρείται μια μικρή προσέγγιση της Τουρκίας καθαρά από στρατιωτική άποψη.
( έχουν παραλειφθεί πολλές παράμετροι οι οποίες θα εκτεθούν προσεχώς, όπως το μεταναστευτικό και μειονοτικό οπλοστάσιο..)
Ως σώφρονες Αθηναίοι και Σπαρτιάτες μαχητές ας αναγνωσθεί και η δική μας φωνή!
Πολλοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία ομιλεί και αμφισβητεί
το στάτους στο Αιγαίο.
Η Ελλάδα, από την πλευρά της, ουδέποτε λειτούργησε ασφυκτικά και περιοριστικά σε ότι
αφορά την Τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο ακόμα και όταν η Τουρκία προέβαινε
σε παραβιάσεις εθνικού θαλάσσιου και
εναέριου χώρου.
Συνήθως η ελληνική αντίδραση περιορίζονταν και περιορίζεται
σε παρουσία σημαίας στις περιοχές όπου λάμβαναν και λαμβάνουν χώρα διεισδύσεις
ευκαιριακές ή και προσχεδιασμένες τουρκικών στρατιωτικών μέσων αλλά και όπου η
αλιευτική δραστηριότητα υπαγορεύεται από την τακτική της Αγκύρας.
Ακόμη και στην περίπτωση των ΙΜΙΩΝ η ελληνική πλευρά προτίμησε
την απεμπλοκή παρά την ευρύτερη σύγκρουση.
Από το 1974 και την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκική γεωπολιτική
στάση έναντι της Ελλάδος άλλαξε ραγδαία και ειδικά στον τομέα του Ανατολικού
Αιγαίου και του Θρακικού πελάγους με κύριο πρόσχημα την αλιεία.
Η Τουρκία άρχισε να χαρτογραφεί το Αιγαίο με την δική της οπτική.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της οπτικής η Τουρκική πλευρά έχει
δημιουργήσει ένα κατάλογο με μικρές και μικρότερες νησίδες επί των οποίων αμφισβητεί
την Ελληνική κυριαρχία.
Μερικές από αυτές είναι :
Καλόγεροι,
Αντίψαρα,
Ποντικός,
Φούρνοι,
Αρκοί,
Αγαθονήσι,
Φαρμακονήσι,
Ίμια,
Ψέριμος,
Γυαλί,
Κανδηλούσα
Σί(υ)ρινα
Ακολούθησε η Μαδρίτη το 1999 και η αναγνώριση δικαιωμάτων της
Τουρκίας στον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου.
Μετά από μερικά χρόνια και στο συνέδριο της Καλλίπολης η
τουρκική Πολιτικοστρατιωτική ηγεσία και το εκπαιδευτικό κατεστημένο της γειτονικής
χώρας χάραξαν την γεωπολιτική πορεία της Τουρκίας στο αιγαίο.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό για μία χώρα και
ειδικά στην εξωτερική της πολιτική να έχει ουραγό το εκπαιδευτικό
σύστημα της χώρας.
Κλείνοντας αυτή την μικρή εισαγωγή διότι πολλά περισσότερα
και αναλυτικότερα θα μπορούσαν να γραφούν για την τουρκική γεωπολιτική στρατηγική
και τους πυλώνες αυτής,
ας ανατρέξουμε σε μερικά ποιο πρακτικά ζητήματα τα οποία
αφορούν την ελληνική άμυνα και την τουρκική πολεμική μηχανή, εστιάζοντας στην
δεύτερη.
Ο Τουρκικός στρατός σήμερα απολαμβάνει τεχνολογικών
εφαρμογών οι οποίες του παρέχουν θεωρητικά τουλάχιστον αναβαθμισμένη και
αποτελεσματική ικανότητα σχεδιασμού και
παρουσίας.
Ανάμεσα σε αυτές τις τεχνολογίες διακρίνουμε:
Δορυφόρους με πληθώρα
δυνατοτήτων,
Αεροσκάφη ανεφοδιασμού- ιπτάμενα τάνκερ,
Αεροσκάφη επιτήρησης
- ιπτάμενα ραντάρ,
Μεταφορικά αεροσκάφη μεγάλων δυνατοτήτων.
Πέραν αυτών όμως, η Τουρκική στρατιωτική μηχανή διαθέτει τα εξής
πλεονεκτήματα:
-Μια κοινωνία άκρως εξοικειωμένη με τα του πολέμου και των συνεπειών
αυτού
-Ηγεσία η οποία γνωρίζει τα residuals του
προσωπικού και υλικού που διαθέτει, μέσα από ρεαλιστικά δεδομένα.
( Αυτό την καθιστά ίσως και αλαζονική στα μάτια τρίτων για
την φύση και την έκταση των αποστολών που μπορεί και να αναθέσει και να
αναλάβει)
-Έμπειρους μικρούς ηγήτορες με πληθώρα και μορφές πολεμικών
αποστολών
Εν ενεργεία στρατιώτες και εφέδρους με πολεμική εμπειρία.
( φυσικά η πολεμική εμπειρία δεν αποτελεί μονοσήμαντη
παράμετρο ικανότητας και αποδοτικότητας )
Η λίστα, δεν περιορίζεται στα ανωτέρω και μόνο.
Αν θέλαμε να την συνοψίσουμε και να αντιληφθούμε τις δυνατότητες
της Τουρκίας οφείλουμε να ανατρέξουμε στην γνωστή εξίσωση :
(ΣΔ +ΔΔ) χ ( ΣΝ χ ΣΔ χ ΠΒ) όπου ΠΒ= Πολιτική βούληση.
Η πολιτική βούληση είναι η απόρροια, οικονομικών, κοινωνικών
και στρατιωτικών δυνατοτήτων , αντοχών και ανοχών .
Μέχρι που μπορεί να φτάσει ή μέχρι που θέλει να φτάσει,
αποτελεί αντικείμενο ανάλυσης και απαιτείται η εστίαση στην επίλυση του.
Εν κατακλείδι, ο αντίπαλος Τουρκία δεν είναι αυτός της εποχής
του 1974.
Απαιτείται ριζική , εκ βάθρων επεξεργασία αυτού και φυσικά
κοινωνική αφύπνιση και ετοιμότητα.
Ευχαριστώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου