Ικανοποιητικές ποσότητες ύδατος άκρως απαραίτητες τόσο για λόγους επιβίωσης όσο και ψυχολογικούς. |
Είναι
γνωστόν ότι η εγκληματικότητα η οποία
στοχεύει τις θαλάσσιες μεταφορές
αποτελεί μια εκ των ισχυροτέρων απειλών
που καλούνται να διαχειρισθούν κατά
πρώτο λόγο τα πληρώματα ενώ ακολουθεί
το ναυτιλιακό γραφείο με τις τοπικές
αρχές
αν υφίστανται αρχές, εν τέλει η
διεθνής κοινότητα μέσω μηχανισμών οι
οποίοι
περιλαμβάνουν και στρατιωτικά
εργαλεία ειδικά στις περιπτώσεις και
περιοχές
εκείνες όπου έχει καταλυθεί
η έννοια τους κράτους η δεν υφίσταται
κρατική εποπτεία-
κυριότητα λόγω της
θέσεως της περιοχής στον παγκόσμιο
Άτλαντα.
Σε
κάθε περίπτωση και αναλόγως της υφής
της εγκληματικής απειλής, το πλήρωμα
είναι υποχρεωμένο να διασφαλίσει
πρωτίστως την σωματική του ακεραιότητα
αποφεύγοντας την εκ του σύνεγγυς επαφή
/ σύγκρουση με την εγκληματική πηγή.
Κατά
καιρούς έχουν προταθεί διάφορες τακτικές
και διαδικασίες για την πρόληψη και
αποτροπή εγκληματικών ενεργειών οι
οποίες κατά κοινή ομολογία λειτούργησαν
και λειτουργούν ικανοποιητικά με την
προϋπόθεση της επαρκούς ευαισθητοποίησης
και εγρήγορσης του πληρώματος.
Η
ανωτέρω διαπίστωση αφορά κυρίως
εγκληματικές απειλές οι οποίες
εκπορεύονται από μεμονωμένα άτομα και
αφορούν την αφαίρεση υλικών του πλοίου
καθώς και των προσωπικών ειδών του
πληρώματος.
Αντιθέτως,
οι επιθέσεις από οργανωμένες ομάδες με
βαρύ οπλισμό και αχαλιναγώγητη ψυχολογική
διάθεση, δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν
με παθητικό τρόπο αλλά απαιτούν ανάλογα
μέσα και ψυχολογία της απειλής.
Ομοίως
και στην περίπτωση αυτή έχουν προταθεί
και υιοθετηθεί διάφορες ενεργητικές
και παθητικές τακτικές και διαδικασίες
με τις πλέον γνωστές αυτής της
ένοπλης
συνοδευτικής ομάδος
και
του
δωματίου
ασφαλείας.
Αμφότερες,
οι δύο ανωτέρω, εμφανίζουν πλεονεκτήματα
και μειονεκτήματα.
Ας
δούμε μερικά εξ αυτών.
Οι
ένοπλες συνοδευτικές ομάδες ισοσκελίζουν
το αμυντικό ισοζύγιο του πλοίου έναντι
οργανωμένων και οπλισμένων εγκληματικών
ομάδων εφόσον αυτές, οι εγκληματικές,
δεν φέρουν "αυτοπροωθούμενα εκρηκτικά
πυρομαχικά" και δεν υπάρχει σχεδιασμός
"πάση θυσία κατάληψης του πλοίου".
Ενώ
η ποιότητα του προσωπικού το οποίο
συμμετέχει στην ομάδα συνοδείας καθορίζει
σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της
αντιπαράθεσης, το νομοθετικό πλαίσιο
μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει
η ένοπλη συνοδεία
μάλλον
θυματοποιεί τον θύτη,
δημιουργώντας επιχειρησιακά και τακτικά
κενά.
Σε
ότι αφορά το δωμάτιο ασφαλείας εδώ τα
πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα αφού
ο τομέας του πλοίου ο οποίος
"εκ
συνηθείας"
χρησιμοποιείται
για την προστασία του πληρώματος, δεν
το εξασφαλίζει παρά και μόνο από χαμηλής
έντασης εγκληματικές ενέργειες αφήνοντας
το ευάλωτο σε πλέον οργανωμένες επιθέσεις
συνυπολογιζομένης της τρομοκρατίας
και του κινδύνου από τα επονομαζόμενα
ως
"ύφαλα
όπλα".
Η
χρήση αυτού του τομέα των πλοίων ως
δωμάτιο ασφαλείας, καταχρηστικώς ως
CITADEL, για να λειτουργήσει ικανοποιητικά
και για συγκεκριμένες εγκληματικές
απειλές και κινδύνους, προϋποθέτει την
"δυνατότητα
διατήρησης της ζωής"
για
σεβαστό χρονικό διάστημα κάτι το οποίο
δεν είναι εφικτό για όλες τις υφιστάμενες
διαστάσεις πλοίων.
Προβλήματα
τα οποία ανακύπτουν λόγω της αλλοίωσης
του εισπνεόμενου αέρα, της αδυναμίας
εικόνας από το υπόλοιπον του πλοίου και
επομένως της εξέλιξης ή υποχώρησης της
εγκληματικής ενέργειας, η μείωση της
ψυχοπνευματικής ισορροπίας εκάστου
μέλους του πληρώματος, απαιτούν την εκ
των προτέρων προετοιμασία του δωματίου
ασφαλείας με υλικά και μέσα τα οποία να
μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες
επιβίωσης με ταυτόχρονη εξύψωση του
αισθήματος ασφαλείας.
Ένα
βασικό πρόβλημα το οποίο απαιτεί λεπτό
χειρισμό είναι το πώς θα διαπιστωθεί η
αποχώρηση ή παραμονή της εγκληματικής
ομάδος επί του πλοίου όταν αυτό δεν
είναι σε γεωγραφική θέση ευκόλως
προσβάσιμη από αστυνομικό-στρατιωτικές
ομάδες επέμβασης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου