Το
πλέον αμφιλεγόμενο ζήτημα το οποίο
σχετίζεται με την ασφάλεια του πληρώματος
σε περιστατικά πειρατείας είναι η
επιλογή και προετοιμασία του καταλληλότερου τμήματος του πλοίου το
οποίον θα χρησιμοποιηθεί ως δωμάτιο
ασφαλείας, αναφέρεται - είναι γνωστό ως Citadel ή Martello.
Το
Citadel, στο πλοίο, δεν ξεφεύγει από το
γενικότερο πνεύμα της Οχυρωτικής Τέχνης σε μια σαφώς ποιο απλοποιημένη μορφή
και αποτελεσματικότητα.
Η χρήση της Οχυρωτικής Τέχνης ως σημείο εκκίνησης για την μελέτη του "δωματίου ασφαλείας", έκανε
αρκετούς να παρακάμψουν τον όρο Citadel
και να χρησιμοποιούν τον όρο Martello.
Πριν εστιάσουμε σε αυτό καθ' εαυτό το Citadel,
θα αναφερθούμε στο γενικό σκεπτικό το οποίο ισχύει για κάθε
εμπορικό πλοίο ανεξαρτήτως μεγέθους,
μεταφερόμενου φορτίου, εθνικότητας
πληρώματος ...
Το
εμπορικό πλοίο είναι μια κατασκευή η
οποία εξ ορισμού καλείται να μεταφέρει
το μέγιστο δυνατόν φορτίο από τον χ στον
ψ προορισμό εντός των συμφωνηθέντων
χρονικών ορίων χωρίς να υποστεί απώλειες
ή φθορές το φορτίο, να μην διαταραχθεί
το φυσικό περιβάλλον και φυσικά το
πλήρωμα να μπορεί μέσω των ενδιαιτήσεων
του πλοίου να διατηρήση την φυσική και
ψυχοπνευματική του ισορροπία προς
ικανοποίηση της μεταφορικής απαίτησης.
Τα
πλοία, επίσης, είναι κατασκευασμένα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν να
αντιμετωπίσουν τις καταπονήσεις που προκαλούνται από το φυσικό περιβάλλον
στο οποίο λειτουργούν όπως και από το μεταφερόμενο φορτίο, με το είδος του κάθε φορτίου να αναπτύσσει διαφορετικές
καταπονήσεις και συμπεριφορές.
Λογικό
επομένως να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα
στα σημεία εκείνα τα οποία το πλοίο
καταπονείται περισσότερο και είναι συνήθως οι χώροι εναπόθεσης του φορτίου.
Από τα εμπορικά πλοία απουσιάζει η μελέτη
βαλλιστικής προστασίας για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή δεν απαιτείται ή μάλλον
δεν απαιτήθηκε, μέχρι την έξαρση
της πειρατικής δραστηριότητας και την
χρήση από πλευράς πειρατών ελαφρών και
βαρέως τύπου οπλομηχανημάτων απέναντι
στα οποία η σιδηρά κατασκευή του πλοίου δεν είχε καμία τύχη αποτελεσματικής
αντίστασης.
Φυσικά
τα οπλομηχανήματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν
και χρησιμοποιούνται από τις πειρατικές
ομάδες ευκόλως μπορούν να διατρήσουν
και καλώς προετοιμασμένες θέσεις . Βλέπε
RPG.
CITADEL
or MARTELL
Η
ανάγκη προστασίας, επαρκούς προστασίας
του πληρώματος σε περίπτωση πειρατικής
επίθεσης αποτέλεσε την θρυαλλίδα για την
επιλογή και προετοιμασία του πλέον
κατάλληλου χώρου επί του πλοίου.
Η
βασική απαίτηση της επιβίωσης του πληρώματος από την πρώτη στιγμή
συμπεριέλαβε και την ανάγκη
διατήρησης της πλοήγησης του πλοίου από το πλήρωμα.
Στην
βάση του δεύτερου κριτηρίου επιλέχθηκε ... ο γνωστός χώρος, στο συγκεκριμένο τμήμα
του πλοίου.
Εν
τούτοις, προέκυψαν κάποια σημαντικά
προβλήματα και ερωτήματα με το προαναφερθέν
κριτήριο με αποτέλεσμα να προκύψουν 4
σχολές ερμηνείας του CITADEL - MARTELLO.
Οι γενικές διαφορές εντοπίζονται σε ζητήματα αντίληψης της επιβίωσης -διαβίωσης, ανθρώπινης φυσιολογίας και ψυχολογίας σε ένα πλήρως επιβαρυμένο περιβάλλον από την παρουσία και φυσική δραστηριότητα -αντιδράσεις περισσοτέρων των 20 ατόμων αλλά και σε νομικά - διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου θέματα.
Η
πρώτη, η Βρετανική, έγινε άμεσα αποδεκτή
και υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία της
ναυτιλιακής κοινότητας κυρίως λόγω της σύμπλευσης αυτής με το διεθνές δίκαιο και τις ανθρωπιστικές αντιλήψεις.
Για την συγκεκριμένη σχολή θα επανέλθουμε με ιδιαίτερο άρθρο.
Η
δεύτερη, αυτή της Κορέας , περιορίσθηκε
και μόνο στα υπό Κορεατική σημαία πλοία.
Η
τρίτη, η των Σκανδιναυικών χωρών, οι
οποίες ανέπτυξαν ένα "ολιστικό" μοντέλο σύστασης CITADEL - MARTELLO.
Η
τέταρτη ήταν η Ρωσική, η οποία ξεχώρισε
για την επιθετική στάση της έναντι των
πειρατών.
Ταυτόχρονα,
διαμορφώθηκε και ένα μοντέλο προετοιμασίας και εξάσκησης του
πληρώματος ως προς την προώθηση του
και παραμονή στο "ασφαλές" περιβάλλον
του CITADEL - MARTELLO, το οποίο οι Αμερικανοί, μέρος αυτού, από την πρώτη στιγμή απέρριψαν.
Από παθητικής πλευράς το Κορεάτικο μοντέλο
θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό αφού
συνάδει με την ψυχοσύνθεση ενός άκρως
πειθαρχημένου λαού με σαφή αναγνώριση της ιεραρχίας υποχρεώσεων και δικαιωμάτων
καθώς και ενός κρατικού μηχανισμού ο
οποίος εμφορούμενος από υψηλό αίσθημα καθήκοντος και σεβασμού πρός τον Κορεάτη
ναυτικό και την Κορεατική σημαία,
συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία
του πλοίου και την με κάθε κόστος, για
την πλευρά των πειρατών, ανακατάληψη
του πλοίου.
Το Σκανδιναυικό μοντέλο ξεχωρίζει για την
επιστημονικότητα αλλά και τον ρεαλισμό
του, αφού δεν περιορίζεται και μόνο στην
προώθηση και παραμονή του πληρώματος
στο επιλεγμένο CITADEL - MARTELLO, αλλά προϊδεάζει για ζητήματα φυσιολογίας,
ψυχολογίας και μηχανολογικά τα οποία
πρέπει να έχουν προβλεφθεί και λυθεί
και όχι στην περιστασιακή- ευκαιριακή
διευθέτησης τους.
Το
Ρωσικό μοντέλο ήταν καθαρά επιθετικό
αφού οι Ρώσοι δεν φείδονται στην χρήση
βίας εναντίων εχθρικά διατιθέμενου
προσωπικού πόσο μάλλον όταν αυτό θέτει
σε δοκιμασία τα οικονομικά τους συμφέροντα
και το κύρος τους ως διεθνώς δρώντες.
Ένα ιδιαίτερο μοντέλο, μια ιδιαίτερη σχολή
σκέψης αντίστοιχη της ρωσικής
κοινωνικοπολιτιστικής χροιάς και υφής
την οποίαν όμως οι Ρώσοι ερμηνεύουν και
ορθά, κατά την γνώμη μας, όπως και ο άλλος
μεγάλος διεθνής δρών, οι ΗΠΑ, ως παρακάτω
:
Καμία
απάντηση σε όποια απειλή δεν μπορεί και
δεν πρέπει
να περιορίζεται στην
ποιότητα
και ποσότητα που χαρακτηρίζει την
απειλή, εν ολίγοις
να αποτελεί καθρέπτη
αυτής.
Καταληκτικά, η προστασία του πληρώματος σε περιπτώσεις
πειρατικών ενεργειών έχει υπεισέλθει
πλέον σε ένα νέο άκρως βελτιωμένο επίπεδο
το οποίο προέκυψε από την εμπειρία του
παρελθόντος, τις τεχνολογικές εξελίξεις,
την εμπειρία από άλλους βιομηχανικούς
τομείς και φυσικά την αναγνώριση και βελτίωση των φυσικών και ψυχοπνευματικών ικανοτήτων του ατόμου τα οποία διαφοροποιεί η κουλτούρα και το γενικό-ειδικό περιβάλλον προέλευσης.
Στην ανωτέρω φωτογραφία βλέπουμε έναν πραγματικό θρύλο της διεθνούς ναυτιλίας.
Ένα πλοίο το οποίο δείχνει ότι οι ναυτικοί εργάζονται και κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες !
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου